گل اگر چشم خودش باز کند خواهد مرد / ماه در اوج غرورش به زمین خواهد خورد
چون به زیبایی تو حسرت ، عالم خوردند / برق چشمان تو روح از تنشان خواهد برد . . .
انسانهای خوب همانند گلهای قالی اند
نه انتظار باران را دارند و نه دلهره‌ی چیده شدن ، دائمی اند !
لعنت به همه‌ی قانون های دنیا که در آن شکستن دل پیگرد قانونی ندارد . . .